وجود تنوع در پروتزهای قلبی مبین این واقعیت است یک طراحی خاص مناسب برای تمام اعمال جراحی نیست. انتخاب دریچه توسط جراح عموما به دو عامل بستگی دارد: روش جراحی و فاکتورهای بیمار. این تصمیم تعیین میکند که کدامیک از دریچه های مکانیکی و یا بیولوژیکی مورد استفاده قرار گیرد.
سیستم تست ورزش قلبی باید دارای کنترل میکروپروسسوری، همراه با 12 لید الکتروکاردیوگراف برای ثبت و ضبط سیگنال های الکتروکاردیوگرام (ECG) باشد. مانیتورهای این سیستم ها باید سیگنال ECG، ضربان قلب و سگمنت اس تی (ST segment) را همراه با اطلاعات بیمار، فشار خون، سرعت تردمیل و پروتکل استفاده شده، نمایش دهد.
سیستم های الکتروفیزیولوژی بصورت متحرک، رومیزی و یا با قابلیت نصب روی دیوار هستند. حداکثر کانال ها (حداکثر تعداد ماژول های که می توانند به دستگاه متصل شده و در یک زمان کارکنند) باید توسط پزشک بر اساس الزامات روند موردنظر انتخاب شود.
سیستم های مانیتورینگ و ثبت و ضبط کت لب (cath lab) باید دارای مانیتور رنگی با وضوح بالا مناسب برای نمایش شکل موج و داده، سیستم کامپیوتری همراه با نرم افزارهای پردازش داده و قابلیت های ضبط (دیسک های نوری)، ماژول های افزودنی که نمایش علائم حیاتی و عمل مانیتورینگ را فراهم میکند.
الزامات پیشنهادی برای پیس میکرهای کاشتنی در چهار گروه: تک حفره ای، تک حفره ای با تلفیق نرخ ضربان، دو حفره ای و دو حفره ای با تلفیق نرخ ضربان طبقه بندی میشوند. پیس میکرهای درمانی همزمان ساز در گروه کم انرژی طبقه بندی میشوند. مشخصات توصیه شده میتواند بعنوان یک راهنما برای تفسیر و فهم ویژگی های ذکرشده توسط تولیدکنندگان باشد.
مشخصات پیشنهادی در دوگروه پیس میکرهای تک حفره ای و پیس میکرهای دو حفره ای طبقه بندی میشوند. پیس میکرهای تک حفره ای تنها میتواند یک ناحیه از قلب را پیس یا ضربان دهند(دهلیز یا بطن). درحالیکه پیس میکرهای دو حفره ای میتوانند برای هر دو بخش قلب(دهلیز یا بطن) را ضربان بسازند.
با توجه به ماهیت VAD ها یا همان دستگاه كمك بطنی یا کمک قلبی ، انواع مختلف مدل ها در بازار، تفاوت در نیاز بیماران و ویژگی های فردی، VAD ها باید توسط پزشک با توجه به درمان مناسب و نوع بیمار انتخاب شود.
مواردی که در این قسمت بیان می شوند، ویژگی های پایه ای مورد نیاز دستگاه هستند. این ویژگی ها برای داشتن حداقل عملکرد ميكروسكوپ هاي جراحی پیشنهاد میشود. پیشنهادات مربوط به این دستگاه ها را در دو گروه میکروسکوپ های جراحی و میکروسکوپ های معاینه طبقه بندی می کنیم. میکروسکوپ های جراحی وسیله های گرانی هستند، ولی طول عمر آنها زیاد بوده و برای استفاده در سالیان متمادی طراحی شده اند. میکروسکوپ های معاینه قابل حمل و ارزان تر هستند، اما از پایداری و تطبیق پذیری کمتری نسبت به نمونه های جراحی خود برخوردارند.